Het Angelsaksische model is het model van het kapitalisme, en het soort mensen dat belang heeft bij het kapitalisme: mensen met geld. Hun belangen zijn voor een groot deel tegengesteld aan die van de vakmensen, de mensen die het werk doen. Dat komt omdat het kapitaal verdient wordt aan de meerwaarde gekweekt door de arbeid van de vakmensen.
Het kapitaal doet dat met als intermediair een middenkader, dat geld naar boven en arbeid en lasten naar onder transporteert.
Dus:
Managers met spreadsheets zonder inhoudelijke kennis uit je bedrijf zijn inherent aan het Angelsaksiche bedrijf en systeem.
Bonussen en slecht leiderschap zijn inherent aan het Angelsaksische systeem.
Oogkleppen en kortetermijndenken zijn inherent aan het Angelsaksische systeem.
Kunnen de meeste bedrijven en instellingen beter functioneren met het verwijderen van een (over)groot deel van het midden- en top-management.
Het Rijnlandse model vertaalt dit naar:
Opleiding naar capaciteiten.
Loon naar werken, dat wil zeggen: daadwerkelijke opbrengst in goederen van daadwerkelijk verrichte arbeid. Voor alle lagen in het bedrijf.
Positie naar bewezen verdiensten: wie een meetbaar rersultaat levert, komt in aanmerking voor leidinggevende posities. Evaluaties hiervan gaan niet alleeen van boven naar beneden, maar ook van beneden naar boven.
Wat het Rijnlandmodel niet is:
De meeste van de door Dolf Hertzberger gepostuleerde eigenschappen.